Böylece Sahipataoğulları Tacettin ve Nusreteddin'in ortak yönetimi altında kurulan beylik, Karamanoğlu Mehmet Bey ile düzmece Selçuklu şehzadesi Cimri'nin Konya'yı ele geçirmeleri üzerine 675H. (1277) onlara karşı harekete geçti. Karamanlılarla yapılan Değirmençayı Savaşı'nda 675H. (1277), Tacettin Hüseyin ve Nusreteddin Hasan ölünce, Hasan'ın oğlu Şemsettin Mehmet  beyliğin başına getirildi. Mehmet Bey, Germiyanoğlu'nun damadı idi. Onun devrinden itibaren takriben yirmi yıl süreyle Denizli bölgesi Sâhib Atâoğulları ve Germiyanoğulları arasında bir çekişme sahası olmuştu. 
  Şemsettin Mehmet de Germiyanoğulları'nın bir saldırısını önlemek için giriştiği savaşta ölünce 686H. (1287), yerine oğulları Nusreteddin Ahmed ve Muzaffereddin Devle beyler geçtiler. Ahmed Bey, tahttan feragat edip Kütahya'ya ana tarafından bağlı bulunduğu Germiyan Sarayı'na gitti. 1308'e kadar Türkiye Hakanlığı'nın bir parçasını teşkil eden beylik, sonuna kadar İlhanlılar'ı metbû tanımıştır.  İlhanlı Beylerbeyi Emîr Çoban Anadolu'ya geldiği zaman itaatlerini bildiren Anadolu beylikleri arasında Sâhib Atâoğulları da bulunuyordu (1314).  İlhanlılar'ın Anadolu genel valisi Timurtaş, kendisine başkaldıran uç beylerini denetim altına almak için sefere çıktığında, Sahipataoğlu Nusreteddîn Ahmet, Germiyanoğulları'na sığındı. Karahisar'ı kuşatan Timurtaş, babası Emir Çoban'ın İlhanlı hükümdarı Ebu Sait tarafından öldürülmesi üzerine kuşatmayı kaldırıp Mısır'a kaçınca (1327), yurduna geri dönen Muzaffereddin Devle, Germiyanoğulları'nın egemenliğini tanıdı.
   Önce bütün Afyon çevresine hâkimken, gittikçe küçülmüş, şehirle civarından ibaret kalmış, daha fazla Germiyan tesirine düşmüş, nihayet Germiyan beyliğine katılmıştır. Devlet Bey'in oğulları, Germiyanoğulları zamanında da şehirde nafiz olmuşlardır. Bazı kitaplarda Afyon'a, bu Devle Bey'e izafeten "Kara-Hisâr-ı Devle" de denilmektedir.  Muzaffereddin Devle 734 Safer (1333 Ekim)' de vefat etmiştir. Onun oğul ve kızları Afyon'da Sahibler türbesinde defnedilmişlerdir. 
   Beyliğin sahip olduğu şehirler Karahisar , Sarıkavak, Sandıklı ve Baklandır 1000 kadar köyü 4000 kadar atlı askeri vardı.